27 februari 2024, door Carolien Hendrix

Bezoek aan voedselbos Gelôk en Plôk, Middenweg (ongenummerd) Venlo

Bibi en Lei met hondje Pim

Op een grijze koude ochtend in februari rij ik via een mooie landelijke route vanuit Arcen via Walbeck naar het voedselbos van Bibi Konings in het Ven. Bibi wacht me al op aan de Middenweg. Op weg naar de tuin wandelen we langs bloeiende sleedoorns en een krentenboompje. Het stuk bos van Bibi en Lei ligt enigszins verscholen, naast een tuinderskas. Het perceel met daarop het voedselbos is hun eigendom en is een halve hectare groot. Het is bos met een ven. Een deel van het perceel is vrij drassig. In het bos groeien kenmerkende soorten als berk, populier, els en vogelkers. Er staan inmiddels zo’n 20 fruitbomen: appels, peren, perziken en pruimen.

Boeken van Anastasia

Het idee voor het starten van een voedselbos onstond vijftien jaar geleden bij Bibi. Ze raakte geïnspireerd na het lezen van de boeken van Anastasia. ‘Anastasia beschrijft dat je met een gezin zelfvoorzienend kan leven van één hectare grond. Het bos voorziet naast voedsel, in stookhout en bouwhout. En je kan van hout ook nog andere dingen maken, zoals wandelstokken of houtskool. Fruit planten we aan de bosrand. Het idee van de permacultuur komt hier ook vandaan.’

Zelfvoorzienend met gezonde voeding

Bibi wil graag deels zelfvoorzienend leven en vindt gezonde voeding heel belangrijk. ‘Thuis heb ik een moestuin. Vriendinnen en buurtgenoten zijn inmiddels aangestoken door mijn verhalen over moestuin en voedselbos en zijn ook begonnen met tuinieren.’ 

Puin in de grond

‘Dertien jaar geleden hebben wij het perceel gekocht. Er blijkt heel veel puin in de grond te zitten, dat is een flinke tegenvaller. Vroeger stonden er recreatiewoningen op dit perceel. Voor graafwerk om bomen te planten hebben wij een kleine graafmachine gekocht. Het is te zwaar om dit allemaal met de hand te doen. In de zomer maaien we open stukken met een grasmaaier achter de tractor en met de bosmaaier. Door het regelmatige maaien ontstaat er gras. Sinds we zijn begonnen, is er meer diversiteit gekomen. Er staan fruitbomen en we zaaien elk jaar bloemen. Hierdoor komen meer vogels in het bos. Verder zien wij hier konijnen en reeën.’

doorzettngsvermogen

Bibi is trots op het doorzettingsvermogen om dit bosperceel in al die jaren langzaam maar zeker om te vormen naar voedselbos. Ze vindt het prachtig in haar bos en wil nog tamme kastanjes, lindes en andere soorten bomen planten. Bibi en Lei vinden het ven het mooiste onderdeel van hun perceel: ‘Hier leven salamanders, kikkers en padden’. Verder houden ze van de oude populieren met hun sprookjesachtige diep gegroefde bast. En van de oude eik, die als een heuse poortwachter aan de grens staat met Duitsland.